Friday, January 01, 2010

peNgaKuaN 3

Ini Pengakuan 3 dari abg jem yang diterima melalui email...

Hari ni adalah hari terakhir didalam TAHUN 2009 menjelang esok kita semua akan bersama-sama menghadapi TAHUN 2010 .. Persoalan nya apakah yang telah kita lakukan untuk diri kita, keluarga, agama, bangsa dan Negara dan apakah yang akan kita lakukan pula untuk tahun hadapan… ada rakan memeritahu sesuatu yang amat menarik pagi tadi (apabila soklan ini ditanya) katanya ‘di tarikh-tarikh yang istimewa di tahun hadapan (seperti harijadi, ulangtahun perkahwinan dsb) aku akan bawa isteri atau isteri-isteri dan anak-anak aku untuk celebrate di rumah anak-anak yatim… Abgjemm rasa itu sangat baik.

Sahabat Budiman,
Abjemm kelmarin pulang awal untuk duduk bersama anak-anak, abgjemm telah ditanyakan oleh anak abgjemm yang berumur 16 tahun tentang apakan maksud perseverance dan persistence, mungkin dia jumpa kat blog lan Kida agaknya, Tahniah En Mazlan, lalu abgjemm kesahkan tentang pengalaman abgjemm didalam perniagaan (demi untuk menerangkan maksud perkataan tersebut) ternganga mulut anak-anak abgjemm .. tak percaya.., tetapi setelah ditunjukkan beberapa bukti akhirnya mereka percaya… ini kesah abgjemm didalam dunia perniagaan..

PERSEVERANCE DAN PERSISTANCE
Abgjemm sebenarnya telah nebgenal dunia perniagaan semejak umur abgjemm di dalam darjah 3 lagi.., abgjemm tinggal disebuah kampong didalam daerah yang agak besar di Pahang dan abgjemm pergi kesekolah menaiki bas seperti rakan-rakan yang lain. Ketika itu ialah musim buah-buahan dikampung abgjemm, memandangkan ramai diantara rakan sekelas abgjemm tinggal dibandar, abgjemm membawa sedikit buah-buahan seperti buah langsat, matakucing dan rambutan untuk mereka nikmati semasa rehat. Tak sangka pula selepas itu mereka membawa pulang kerumah dan akhirnya ibubapa mereka mengirimkan wang kepada abgjemm untuk membekalkan mereka buah-buahan. Abgjemm pun setiap petang akan membungkus buah-buahan tersebut dan dibawa kesekolah esok harinya. Alhamdulillah pada tahun itu perbelanjaan ‘hariraya’ abgjemm settle.

Didalam darjah 4 angjemm juga melakukan perkara yang serupa, ini adalah kerana abgjemm seolah-olah telah menjadi seorang ikon untuk buah-buahan tempatan masa itu, malah beberapa guru juga memesan buah-buahan dari abgjemm. Didalam darjah 5 dan darjah 6 pula arwah bapa abgjemm telah mendapatkan sebuah rumah berdekatan sekolah di bandar memandangkan salah seorang abag kepada abgjemm akan menduduki MCE pada tahun yang akan datang, malangnya arwah bapa dan ibu tidak berupaya untuk bersama-sama kami kerana kekangan perniagaan, lalu tinggallah kami 4 beradik bersama 2 sepupu yang kecil-kecil. Abgjemm tidak boleh duduk diam tanpa mencari wang saku..lalu abgjemm memohon melalui majalah untuk menjadi agen menjual sticker dan t-shirt.. kali ini target market abgjemm selain rakan sekolah ialah orang-orang kampong pula.. dari situlah abgjemm mengenali perkataan ‘commision’ ‘agent’ ‘profit’ dan ‘catalogue’ …

Semasa di tingkatan 1 dan 2 abgjemm menjalakan perniagaan buah tempatan semula kerana rumah dibandar arwah bapa telah menyewakan kepada orang, lalu abgjemm telah memikirkan suatu perniagaan yang agak besar juga iaitu abgjemm membeli hasil pertanian orang kampong seperti pisang di hari sabtu dan meminta emak saudara (yg juga arwah) abgjemm (yang mmg berniaga dipasar ujung minggu) untuk dipasarkan.

Pernah disatu ketika semasa didalam tingkatan 2, satu hamlau mana telah mengadu kehilangan wang didalam beg semasa PE .., guru disiplin petang lalu membuat spot check kepada semua murid petang, hampeh.., masa tu hari senin abgjemm ada rm300 .. kantoiii… terpaksa abgjemm mengadap disiplin master.. lalu abjemm ceritakan kepada beliau tentang asal usul duit abgjemmm perghhh selamat.. selepas itu abgjemm serik lalu setiap kali abgjemm mendapat bayaran, terus abgjemm bank in.

Masuk form 3 dan form 4 abgjemm sangatlah active berniaga, pantang ada cuti sekolah baik cuti hujung menggu atau cuti penggal, abgjemm akan occupied sepenuhnya, dimana ada peluang, di situ ada abgjemm, pernah diwaktu cuti penggal selepas SRP abgjemm mengambil upah membersih kebun orang dan menanam koko dikebun tersebut (masa tu popular dgn tanaman koko di kampong abgjemm) sehinggkan abgjemm terpaksa menyewa traktor dan mengupah kengkawan abgjemm untuk melaksanakan kerja secepat mungkin.

Di masa tingkatan 5, arwah bapa mengingatkan abgjemm supaya slowdown sket, ‘nanti kao kantoi aku x tahu’ abgjemm ckp ngan dia balik,’ sy ni meniaga bukan untk duit bah, tapi passion’ … ikut kao lah.. kao dah besaq.. ujar beliau, lalu abgjemm mencari idea yang baru, itulah dunia perniagaan yg sebenar, kita musti dinamik dan sentiasa dengan idea baru. Abgjemm mendapat pembekal dari Kuala Lumpur yang sanggup membekalkan abgjemm buku2 rujukan utk SPM. Maklum musim peksa ni abgjemm berusaha juga agar mendapat tempias dari peperiksaan dengan menjual buku2 rujukan dan soklan2 spot.

Selepas SPM abgjemm kembali aktif dengan menjalankan perniagaan hasil-hasil pertanian kampong seperti pisang, sayur-sayuran dan buah-buahan.., ada sekali tu abgjemm mendapat tahu bahawa restoran-restoran dibandar telah ketandusan supply kelapa, lalu pada hari sabtu berikutnya angjemm dengan menggunakan sebuah motosikal yang diletakkan bakul besar bersama seorang lagi rakan (pemanjat pokok kelapa) telah berpusing keliling kampong untuk mengumpulkan buah kelapa di sekeliling kampong dan pagi2 esok nya kami dengan menggunakan lori arwah bapa telah mengangkut semua kelapa tersebut ke pekan ujung minggu.., rupa2nya di sana telah ramai pemilik restoran menunggu abgjemm (ada insider trading) dan tak sempat turun lagi kelapa abgjemm telah diborong oleh tokeh kedai mamak dan pemilik gerai di pasar besar. Happy betul abgjemm, tambah lagi mereka turut membuat pesanan untuk minggu berikutnya.

Dipendekkan cerita.., (kalu nak citer penuh email kat abgjemm@gmail.com) abg meneruskan pengajian di ITM Pahang tanpa bantuan dari arwah bapa abgjemm, malah diwaktu rakan2 budiman bercuti semestrer, abgjemm juga meneruskan perniagaan dan mengambil upah kontrak kecil-kecilan. Sehinggalah kita sama-sama memegang segulung diploma sitahun 1988 abgjemm telah mendirikan sebuah kilang perabut rotan untuk dipasarkan disekitarkampung dan bandar… sampai disini anak abgjemm bertanya, ‘kenapa tak dikekalkan kilang tersebut ayah?’ abgjemm nyatakan kepadanya bahawa kilang tersebut telah terbakar dek kerana kesalapan salah seorang pekerja abgjemm dan semua stok, mesin, tanggam, equipment dan finish goods telah musnah dijilat api… Abgjemm kena marah dengan teruknya dengan arwah bapa kerana tidak memberi perhatian kepada aspek keselamatan.

Masih ada beberapa jenis perniagaan yang abgjemm bina setelah abgjemm membawa diri di Kuala Lumpur (maklum .. merajuk dgn arwah bapa kerana tidak menyokong .. kununnya, tak sedar awak yang salah). Tapi itu lah yang abgjemm maksudkan dengan ‘persevarance dan persistance’ ujar abgjemm pada anak abgjemm. Satu lagi pesanan angjemm ‘You are not rich, until you enrich the others’ oleh itu marilah kita memberi makan burung-burung dan ikan-ikan yang berkeliaran…
InsyaAllah, akan datang akan abgjemm akan kesahkan pertemuan abgjemm dgn ‘ah long’ yang paling besar diseluruh Mesia dan bagaimana Org Melayu gagal dalam mengurus kekayaan dan pakar mengurus kemiskinan.

Terima Kasih
Abangjemm

4 comments:

Nana Maskouri said...

Melalui cerita2 yg saya baca rasanya saya Abg Jem ni....(MAAF KALAU TERSILAP).....Abg Jem adalah bekas pemain bola jaring kebangsaan yg suka pakai skirt ketat semasa perlawanan...betulkan? Cerita Abg Jem sama dgn cerita Jamilah gadis tomboy yg suka jual buah masa sekolah dan ada kilang rotan yg terbakar di simpang jengka Betul tak? (maaf kalau salah orang).

Salwani said...

Power of Money,
By Adam Khoo

( Singapore 's youngest millionaire at 26 yrs.)

Some of you may already know that I travel around the region pretty frequently, having to visit and conduct seminars at my offices in Malaysia , Indonesia , Thailand and Suzhou ( China ). I am in the airport almost every other week so I get to bump into many people who have attended my seminars or have read my books.

Recently, someone came up to me on a plane to KL and looked rather shocked. He asked, 'How come a millionaire like you is travelling economy?' My reply was, 'That's why I am a millionaire. ' He still looked pretty confused.

This again confirms that greatest lie ever told about wealth (which I wrote about in my latest book 'Secrets of Self Made Millionaires' ). Many people have been brainwashed to think that millionaires have to wear Gucci, Hugo Boss, Rolex, and sit on first class in air travel. This is why so many people never become rich because the moment that earn more money, they think that it is only natural that they spend more, putting them back to square one.

The truth is that most self made millionaires are frugal and only spend on what is necessary and of value. That is why they are able to accumulate and multiply their wealth so much faster.

Over the last 7 years, I have saved about 80% of my income while today I save only about 60% (because I have my wife, mother in law, 2 maids, 2 kids, etc. to support). Still, it is way above most people who save 10% of their income (if they are lucky).

I refuse to buy a first class ticket or to buy a $300 shirt because I think that it is a complete waste of money. However, I happily pay $1,300 to send my 2 year old daughter to Julia Gabriel Speech and D ram a without thinking twice.

Salwani said...

Power of Money,
By Adam Khoo

.....
When I joined the YEO (Young Entrepreneur' s Orgn)a few years back (YEO) is an exclusive club open to those who are under 40 and make over $1m a year in their own business) I discovered that those who were self made thought like me. Many of them with net worth well over $5m,travelled economy class and some even drove Toyota 's and Nissans,not Audis, Mercs, BMWs..

I noticed that it was only those who never had to work hard to build their own wealth (there were also a few ministers' and tycoons' sons in the club) who spent like there was no tomorrow. Somehow, when you did not have to build everything from scratch, you do not really value money. This is precisely the reason why a family's wealth (no matter how much) rarely lasts past the third generation.

Thank God my rich dad foresaw this terrible possibility and refused to give me a cent to start my business.

Then some people ask me, 'What is the point in making so much money if you don't enjoy it?' The thing is that I don't really find happiness in buying branded clothes, jewellery or sitting first class. Even if buying something makes me happy it is only for a while, it does not last.

Material happiness never lasts, it just give you a quick fix. After a while you feel lousy again and have to buy the next thing which you think will make you happy. I always think that if you need material things to make you happy, then you live a pretty sad and unfulfilled life..

Instead, what makes me happy is when I see my children laughing and playing and learning so fast. What makes me happy is when I see my companies and trainers reaching more and more people every year in so many more countries.

What makes me really happy is when I read all the emails about how my books and seminars have touched and inspired some one's life.

What makes me really happy is reading all your wonderful posts about how this blog is inspiring you. This happiness makes me feel really good for a long time, much much more than what a Rolex would do for me.

I think the point I want to put across is that happiness must come from doing your life's work (be it teaching, building homes, designing,trading, winning tournaments etc.) and the money that comes is only a by-product. If you hate what you are doing and rely on the money you earn to make you happy by buying stuff, then I think that you are living a life of meaninglessness.

matdwan said...

sal
quite true once one reached the level where everything is in control.
The issue is how to do?

tq